قرآن بحثهاي مربوط به آب را با واژههاي گوناگوني بيان كرده است. برابرِ عربي آب، واژه «ماء» است كه 63 بار در قرآن آمده است. واژههاي ديگري كه درباره آب بهكار رفتهاند، عبارتند از: «سقي» 25 بار؛ «شرب» 39 بار؛ «غيث» 3 بار؛ «ودق» 2 بار؛ «غسل» 3 بار؛ «معين» 4 بار؛ «غرق» 22 بار؛ «عين» 20 بار؛ «نهر» 54 بار و «بحر» 41 بار. اين آيات اشاره دارند كه آب، نعمت، رحمت و بركت الهي است؛
زندگي همه جانداران به آب وابسته بوده و عرش خدا روي آب است. در اين آيات به چرخه طبيعي آب و نقشهاي گوناگون آن در باروري و احياي زمين، سرسبزي طبيعت، رويش گياهانِ رنگارنگ، پيدايش مرتعها، مزرعهها و باغها با درختان گوناگون و نيز انواع مختلف ميوهها اشاره شده است. در قرآن همچنين نزول آب بر كوههاي بلند، تأمين آبِ گوارايِ آشاميدني براي انسانها و حيوانات، ايجاد نهرها و رودهاي بزرگ و تسخير آبِ درياها براي انسان بيان شده است. منابع و مخازن آب، مانند درياها، نهرها، چشمهها و چاهها، از ديگر مسائل مربوط به آب هستند كه قرآن به آنها اشاره و بر نقش آب در طهارت و بهداشت جسمي و رواني انسانها نيز تأكيد كرده است. در برخي از آيهها نيز بر بحثهاي تاريخي مربوط به آب، پيدايش آبهاي خارقالعاده، غرق كردن برخي از اقوام ستمگرِ گذشته در آب و وجود آب در آخرت، به صورت يكي از نعمتهاي بهشت و يكي از عذابهاي جهنّم تأكيد شده است. قرآن كريم در همه¨ اين آيهها با اشاره¨ دقيق به مسائل علمي مربوط به آب، بر اهداف تربيتي و هدايتي تأكيد كرده اذهان بشري را از توجه به عاملهاي مادي تأمين آب به عامل اصليِ تأمين آب، يعني خداي سبحان معطوف داشته است.
جايگاه و اهميت آب: قرآن از آب با تعبيرهايي چون: نعمت، رحمت، بركت و رزق ياد كرده است، آن هم به گونه¨ تصريحي و گاه به گونه¨ مضموني. همچنين در قرآن از جايگرفتن عرش خدا روي آب و وابسته بودن زندگي همه¨ موجودات زنده به آب سخن گفته شده است كه همه¨ اينها از جايگاه مهم آب و نقش حياتي آن در زندگي خبر ميدهد.
برگرفته از جلد اول دانشنامه اسلامی کشاورزی